วันพุธที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2553


อย่าเสียใจในสิ่งที่คุณทำ

แต่ . . . จงเสียใจในสิ่งที่คุณไม่ได้ทำ


เมื่อเวลาผ่านไป . . . เราอาจจะต้องมานั่งเสียใจ
ว่าวันนั้น . . . ทำไมเราไม่ทำแบบนี้
ถ้าเราทำแบบนี้ . . .เรื่องนั้นอาจ
จะดีกว่านี้ก็ได้

คนเราไม่อาจย้อนเวลา กลับไปแก้ไขอดีตได้
เพราะอดีตไม่เคยหวนกลับ
เวลา . . . ไม่อาจย้อนคืนโอกาส
ในเรื่องบางเรื่อง . . . อาจจะมีแค่ครั้งเดียวในชีวิต

ในเมื่อตอนนี้ . . . เรายังมีโอกาสทำสิ่งดีๆ
ทำเรื่องดีๆ ให้กับคนที่เรารัก . . . ก็ทำไปเถอะ
ทำไปเลย . . .ให้ไปเลย . . .

โดยเฉพาะเรื่องความรู้สึกดีๆ
ความรู้สึกห่วงหา และเอาใส่ใจให้ไปเถอะ
ให้ไปเท่าไหร่ก็ได้ . . . เพียงให้อย่างมีสติ
ทำแล้วไม่ทุกข์ไม่กระทบใคร . . . ให้ไปเถอะ
ทำไปเถอะ...ขอให้ทำให้ดีที่สุด..

เพราะเมื่อวันเวลาผ่านไป . . . สิ่งต่างๆ อาจผ่านพ้น
บางเรื่องอาจจบและจากไป . . . บางเรื่องอาจคงอยู่ในความทรงจำ
แต่อย่างน้อยเราได้ให้. . . ได้ทำในสิ่งที่อยู่ในใจไปหมดแล้ว
เมื่อเรามานึกถึง . . .มันจะเป็นความทรงจำที่ดีตลอดไป

วันจันทร์ที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2553

web นี้เลย...สุโค่ย

http://www.jiewfudao.com/ สอนภาษาจีน
http://www.munload.net โหลดหนัง

วันศุกร์ที่ 23 เมษายน พ.ศ. 2553

พรุ่งนี้เจอกัน...เราจะเจอกัน



ฟังเพลงแด่เธอที่รัก">แด่เธอที่รัก

แด่เธอ..ที่รัก

คิดถึงเธอ มากมายเท่าไหร่ ก็ไม่มีวันได้พบเจอ
กลับมีเหลือเพียงตัวฉัน กับใจที่มันแทบสลาย

เธอทนทุกข์ใจ ทรมานและต้องอ้างว้าง
ปวดร้าวมากเท่าไร ฉันไม่เคยรู้เลย
เธอซ่อนน้ำตา ไว้ข้างในไม่ให้ใครเห็น
เธอเข้มแข็งอย่างนั้น ทั้งหมดเพื่อฉัน

ฉันเพิ่งได้รับรู้ความจริงที่เป็น ที่เธอแอบเก็บไว้
ฉันเพิ่งรู้เมื่อวันที่เธอจากไป มันสายไป

เหลือเพียงความรัก ที่ไม่มีเธอแล้ว
คิดถึงเธอมากมายเท่าไหร่ ก็ไม่มีวันได้พบเจอ
กลับมีเหลือเพียงตัวฉัน กับใจที่มันแทบสลาย
ใช้ชีวิตทุกวันที่มี เพื่อคิดถึงเธอตลอดไป

ฉันไม่เคยลืม สัมผัสนั้นที่เธอกอดฉัน
และพูดว่ารักกัน เท่าชีวิตของเธอ
ฉันจำได้ดี คำสุดท้ายที่ฉันได้ยิน
คือพรุ่งนี้เจอกัน เราจะเจอกัน

ฉันเพิ่งรู้ว่ามันคือคำร่ำลา ที่เธอให้กับฉัน
และพรุ่งนี้ที่เธอสัญญาต่อกัน มันไม่มี

เหลือเพียงความรัก ที่ไม่มีเธอแล้ว
คิดถึงเธอมากมายเท่าไหร่ ก็ไม่มีวันได้พบเจอ
กลับมีเหลือเพียงตัวฉัน กับใจที่มันแทบสลาย
ใช้ชีวิตทุกวันที่มี เพื่อคิดถึงเธอตลอดไป

เพียงต้องการ อยากเอ่ยคำลากับเธอซักวินาที
พอให้ฉันได้มองแววตา สุดท้ายของเธอคนดี
ยอมทั้งนั้นแค่เพียงให้ฉัน ได้กอดเธอเอาไว้ตรงนี้
จะย้ำเตือนกับเธอ ว่ารักเธอจนนาทีสุดท้าย

เสียงหัวใจร่ำร้องเท่าไหร่ เธอก็ไม่มีวันหวนคืน
มีเพียงฉันที่บอบช้ำ กับใจที่มันแทบสลาย
ใช้ชีวิตทุกวันที่มี เพื่อรักแค่เธอตลอดไป
แด่เธอที่รัก

วันจันทร์ที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2553

congratulation



นางสาวฐิตินันท์ แช่มสะลี

ปริญาตรี คณะวิทยาการจัดการ

สาขา การตลาด

มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช รุ่น 27(2549)



วันอาทิตย์ที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2553

รอยยิ้ม กับ น้ำตา




ที่เห็นยิ้มๆ... ใช่ว่าร้องไห้ไม่เป็น


เป็นเพียงคนธรรมดาที่...เป็นคนอื่นในหัวใจของเธอ
เป็นส่วนไม่สำคัญในชีวิตที่เธอมักมองเห็นในเวลาไม่มีใคร

เธอก็เป็นเพียงคนธรรมดาคนหนึ่ง
เป็นเพียงคนธรรมดาที่...บังเอิญเป็นคนพิเศษของหัวใจฉัน
เป็นคนที่ไม่เคยมองเห็นฉันเป็นใครที่สำคัญไปกว่าเพื่อนทั่วไป

กี่ครั้งแล้วที่เธอเจ็บช้ำ...
ซมซานกลับมาทั้งน้ำตา...
และหวังว่าฉันจะช่วยเยียวยาเธอได้
ทุกครั้งมันเป็นอย่างนั้น
และก็ทุกครั้งอีกเช่นกัน...ที่หัวใจฉันรวดร้าวเจียนตาย

แค่อยากให้เธอรู้...
ที่เห็นยังยิ้มได้...ใช่ว่าร้องไห้ไม่เป็น
คนที่วางหน้าเฉย...อาจกำลังเย้ยหัวใจที่แหลกสลาย
คนที่หัวเราะ...อาจกำลังเยาะความรักที่ไม่มีวันสมหวัง
เหมือนคนอย่างฉัน...ที่ยิ้มให้กับน้ำตาที่กำลังหลั่นรินในใจ

ก็จะให้ฉันทำเช่นไร
ในเมื่อหัวใจของเธอไม่เคยมีฉัน
ดวงตาของเธอสะท้อนภาพของฉันเพียงเพื่อมองผ่าน
เพราะฉะนั้น ฉันเลยทำได้ดีที่สุดเพียงเท่านี้
ส่งยิ้ม...และคอยปลอบโยน

เก็บกักน้ำตาเอาไว้ในส่วนลึก
ก็จะมีประโยชน์อะไรเล่าที่จะร่ำไห้
ในเมื่อหัวใจของเธอไม่เคยรับฟีง
ไม่ว่าอะไรที่ฉันทำ...
ก็คงไม่มีอะไรมีค่าพอจะรั้งเธอไว้

น้ำตาที่ไม่มีความหมาย...จะให้ฉันร้องออกมาเพื่ออะไร